H Οικονομική Κρίση Φτάνει στην Ευρώπη

Η οικονομική κρίση που ξεκίνηση από τα στεγαστικά δάνεια στην Αμερική έχει φτάσει πλέον και στην Ευρώπη. Σήμερα το πρωϊ όλοι οι Ευρωπαϊκοί χρηματηστηριακοί δείκτες έχουν σημειώσει πτώση 10% περίπου και οι συναλλαγές γίνονται σε κλίμα πανικού. Κοινή πολιτική για την αντιμετώπιση της κρίσης δεν έχει χαραχθει: η συναίνεση, όπως σε άλλους τομείς (εξωτερική πολιτική κ.ο.κ) προσκρούει σε εθνικά συμφέροντα. Εν τω μεταξύ οι Ευρωπαϊκοί οικονομικοί θεσμοί δεν έχουν μεγάλο εύρως δράσεως και τα εργαλεία που έχουν στην διάθεση τους, τους δίνουν περιορισμένες δυνατότητες αντιμετώπισης της κρίσης.

Έτσι, Γαλλία και Γερμανία αδυνατούν να συμφωνήσουν σε μία κοινή προσέγγιση ωστε να αντιμετωπιστεί η κρίση, καθώς οι ιδιαιτερότητες του οικονομικού και τραπεζικού συστήματος τις καθεμίας επιβάλουν διαφορετικές πολιτικές. Οι εν λόγω θεσμικές διαφορές πρακτικά σημαίνουν ότι η Γερμανία μπορεί να δεσμευθεί σε ένα κοινό σχέδιο δράσης το οποίο ξέρει εκ των προτέρων ότι, εν δυνάμει, θα της επιβάλει διαδώση τραπεζών άλλων χωρών που δραστηριοποιούνται στο έδαφος της, το οποίο είναι "κόκκινη γραμμή" για την χώρα. Έτσι, δυστυχώς, οι διασώσεις τραπεζών που έχουν επιτευχθεί μέχρι σήμερα (δύο γερμανικών και μίας βελγικής), έχουν επιτευχθεί με τη σύμπραξη χωρών με συγγενή εθνική ταυτότητα: Λουξεμβούργο, Βέλγιο, Γερμανία. Η αδυναμία της κεντρικής ευρωπαϊκής τράπεζας να λάβει αποτελεσματικά μέτρα αντανακλά την εγγενή αδυναμία της Ένωσης: τα μέλη της δεν έχουν ξεπεράσει τις εθνικές τους διαφορές, και συνεπώς αδυνατούν να δημιουργήσουν υπερεθνικούς ευρωπαϊκούς θεσμούς των οποίων οι αποφάσεις θα έχουν δεσμευτικό χαρακτήρα για τα κράτη μέλη ώστε οι πολιτικές που χαράσονται να είναι αποδοτικές και να έχουν άμεσο πρακτικό αντίκρυσμα.